ბლოგი:
აპრილი 30, 2013
ავტორი Anika
ნაირ-ნაირი ტუჩის საცხების გამოყენება სეზონის და განწყობის მიხედვით, დარწმუნებული ვარ ბევრი ჩვენგანისთვის ყოველდღიურობის განიყრელი ნაწილია. მაგრამ ალბათ, ძალიან ცოტა ჩვენგანმა თუ იცის, რეალურად რისგან და რა მეთოდებით მზადდება ჩვენთვის საყვარელი ეს ატრიბუტი - ნუ, მასში ცვილი, პიგმენტები, ზეთები და მბზინავი ნაწილაკები რომ შედის ეს ისედაც გვეცოდინება. ამიტომაც, დღევანდელ პოსტში, YSL-ის ქარხანაში შევიხედოთ და იქ მიმდინარე პროცესები შევისწავლოთ.
პარიზიდან მანქანით ერთი საათის სავალზე, ქალაქ ლასინში მდებარე ქარხანა 1961 წელს ლეგენდარულ ივ სენ ლორანს დაუარსებია. დღეისთვის ამ ქარხანაში პომადების გარდა, სუნამოები, პუდრა, თვალის ჩრდილები - მოკლედ, ყველა სახის კოსმეტიკა იწარმოება ტონალური კრემების და კანის მოვლის საშუალებების გარდა. თუმცა, ეს უკანასკნელებიც საფრანგეთში იწარმოება.
შეფუთვა ანუ ის, რაშიც პომადა შემდგომ თავსდება, ამ ქარხანაში არ მზადდება - მისი შესყიდვა სპეციალური მომწოდებლებისგან ხდება. თუმცა, შეფუთვის თითოეული პარტია ხარისხის საგანგებო შემოწმებას გადი, რომელსაც ასეუობით ადამიანი საგულდაგულოდ ახორციელებს.
როგორც ირკვევა, პომადის წარმოების ორი მეთოდი არსებობს: კლასიკური ვარიანტი პომადის სილიკონის ფორმებში “გამოცხობას” გულისხმობს, რომელიც შემდგომ შეფუთვაში გადააქვთ. თუ საქმე კრემის კონსისტენციისმაგვარ პომადასთან გვაქვს (მაგალითად, როგორიც YSL-ის ახალი პომადა Rouge Volupté Shine-ია), აქ საქმე რთულდება. ასეთი ტიპის პომადები თავიანთ განსაკუთრებულად თხევად კონსისტენციას რბილი ცვილის და აქვაგელის გაზრდილ ოდენობას უმადლიან. ამის გამო გაცხელებისას პროდუქტი კი არ “ცხვება”, არამედ იშლება. ამიტომაც, სპეციალისტები უკუინვერსიის მეთოდს იყენებენ თურმე: თავდაპირველად ცვილს და ზეთებს ურევენ ერთმანეთში, შემდეგ პიგმენტებს და მბზინავ მიკრონაწილაკებს ამატებენ, რის შემდეგაც ტუჩის მოვლის კომპონენტები (ვიტამინები) შემოდიან. ამ კოკტეილს 80 გრადუსზე აცხელებენ, რის შედეგადაც კენკრის შეიქის მაგვარ თხევად მასას იღებენ. კონვეერზე პომადების შეფუთვებს ათავსებენ, ამოყირავებულ მდგომარეობაში, სადაც ავტომატიზირებული საწვეთურებიდან პომადის სითხის ჩასხმა ხდება. შემდეგ ეს ყველაფერი სპეციალურ მაცივარში თავხსდება გარკვეული დროით, მაცივრის შემდეგ კი პომადებს სწორ პოზიციაში ასწორებენ და გარედან თბილი ჰაერით ამუშავებენ, რაც პომადის თავს “გასლიკინებულ” და იდეალურ შეფერილობას აძლევს. ამ ყველაფრის დასასრულს კი გოგონები სათითაოდ ათვალიერებენ ეგზემპლარებს საიმისოდ, რომ რაიმე ხარვეზი არ გაიპაროს. დამაკმაყოფილებელ პომადებს თავი ეხურებათ, ეწებებათ ეტიკეტი და მათ გარეთა ყუთში ათავსებენ.
როგორც ამბობენ, წუთში დაახლოებით 30-მდე პომადის წარმოება არის შესაძლებელი. თითო ჯერზე ერთ კონკრეტულ ფერს აწამოებენ, შემდეგ დანადგარები იწმინდება და ისხმება ახალი ფერის მასა და ასე გრძელდება ფერთა დაგეგმილი პალიტრის ამოწურვამდე.
მომდევნო პოსტამდე,
ანიკა
პარიზიდან მანქანით ერთი საათის სავალზე, ქალაქ ლასინში მდებარე ქარხანა 1961 წელს ლეგენდარულ ივ სენ ლორანს დაუარსებია. დღეისთვის ამ ქარხანაში პომადების გარდა, სუნამოები, პუდრა, თვალის ჩრდილები - მოკლედ, ყველა სახის კოსმეტიკა იწარმოება ტონალური კრემების და კანის მოვლის საშუალებების გარდა. თუმცა, ეს უკანასკნელებიც საფრანგეთში იწარმოება.
შეფუთვა ანუ ის, რაშიც პომადა შემდგომ თავსდება, ამ ქარხანაში არ მზადდება - მისი შესყიდვა სპეციალური მომწოდებლებისგან ხდება. თუმცა, შეფუთვის თითოეული პარტია ხარისხის საგანგებო შემოწმებას გადი, რომელსაც ასეუობით ადამიანი საგულდაგულოდ ახორციელებს.
როგორც ირკვევა, პომადის წარმოების ორი მეთოდი არსებობს: კლასიკური ვარიანტი პომადის სილიკონის ფორმებში “გამოცხობას” გულისხმობს, რომელიც შემდგომ შეფუთვაში გადააქვთ. თუ საქმე კრემის კონსისტენციისმაგვარ პომადასთან გვაქვს (მაგალითად, როგორიც YSL-ის ახალი პომადა Rouge Volupté Shine-ია), აქ საქმე რთულდება. ასეთი ტიპის პომადები თავიანთ განსაკუთრებულად თხევად კონსისტენციას რბილი ცვილის და აქვაგელის გაზრდილ ოდენობას უმადლიან. ამის გამო გაცხელებისას პროდუქტი კი არ “ცხვება”, არამედ იშლება. ამიტომაც, სპეციალისტები უკუინვერსიის მეთოდს იყენებენ თურმე: თავდაპირველად ცვილს და ზეთებს ურევენ ერთმანეთში, შემდეგ პიგმენტებს და მბზინავ მიკრონაწილაკებს ამატებენ, რის შემდეგაც ტუჩის მოვლის კომპონენტები (ვიტამინები) შემოდიან. ამ კოკტეილს 80 გრადუსზე აცხელებენ, რის შედეგადაც კენკრის შეიქის მაგვარ თხევად მასას იღებენ. კონვეერზე პომადების შეფუთვებს ათავსებენ, ამოყირავებულ მდგომარეობაში, სადაც ავტომატიზირებული საწვეთურებიდან პომადის სითხის ჩასხმა ხდება. შემდეგ ეს ყველაფერი სპეციალურ მაცივარში თავხსდება გარკვეული დროით, მაცივრის შემდეგ კი პომადებს სწორ პოზიციაში ასწორებენ და გარედან თბილი ჰაერით ამუშავებენ, რაც პომადის თავს “გასლიკინებულ” და იდეალურ შეფერილობას აძლევს. ამ ყველაფრის დასასრულს კი გოგონები სათითაოდ ათვალიერებენ ეგზემპლარებს საიმისოდ, რომ რაიმე ხარვეზი არ გაიპაროს. დამაკმაყოფილებელ პომადებს თავი ეხურებათ, ეწებებათ ეტიკეტი და მათ გარეთა ყუთში ათავსებენ.
როგორც ამბობენ, წუთში დაახლოებით 30-მდე პომადის წარმოება არის შესაძლებელი. თითო ჯერზე ერთ კონკრეტულ ფერს აწამოებენ, შემდეგ დანადგარები იწმინდება და ისხმება ახალი ფერის მასა და ასე გრძელდება ფერთა დაგეგმილი პალიტრის ამოწურვამდე.
მომდევნო პოსტამდე,
ანიკა